ÇOCUĞUMUN BAŞARISINA NASIL KATKI SAĞLAYABİLİRİM?

Bireyin başarısında ya da başarısızlığında aile önemli bir unsurdur. Çünkü bireyin ilk öğretmeni ailedir. Çocuğun sevmeyi, kendine güvenmeyi (başaracağına dair kendine olan inancı), iletişim kurmayı, başarı ve başarısızlığı tattığı ilk ortam,  aile ortamıdır. Sizin çocuk yetiştirirkenki tutumunuz çocuğun kendine güvenini ve başarıya yönelik algısını önemli ölçüde belirler. Aile içi yaşantılar çocuğun okul başarısını etkileyecektir.

Bu noktada dikkat edilmesi gereken unsurlar:

1- Çocuğunuzu kendinizle(“Sendeki imkanlar bende yoktu……”) ve başka çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk bir dünyadır, birbirinden farklı kişisel özellikler taşır.

2- Çocuğunuzu iyi tanıyın. İyi tanımak için zaman ayırmak gerekir. Çocuğu iyi tanımanın aracı oyunlardır. Onunla oyun oynayın. Sohbet edin. Sürekli yapması gerekenleri dikte eden sıkıcı ebeveyn olmayın.

3- İletişim diliniz kırıcı, suçlayıcı olmasın. Unutmayın ki o bir birey. Ona saygı duyun ve onunla o çerçevede konuşun. Sizinle nasıl konuşulmasından hoşlanmıyorsanız siz de onunla öyle konuşmayın. Empati kurun.

4- Ona iyi bir rol model olun. Zamanını iyi yöneten, düzenli, ahlaklı, sözünü tutan vs. davranış kalıpları ile model olun. Çünkü onlar model alarak öğrenir.

5- Onun yaşamını düzenlemesinde yardımcı olun, model olun. Ders için gerekli ortamı sağlayın.

6- Huzurlu bir aile ortamı en iyi ders çalışma ortamıdır.                                                      

7- Başarısızlığında onu suçlamayın cesaretlendirin. Başarısızlık kötü bir şey değildir, yeni şeyler öğrenmek için bazen başarısız olmak iyidir. Başarısızlığının nedenlerini kendi bulup düzeltsin.

8- Her koşul altında onu sevdiğinizden emin olsun.(Koşulsuz sevgi…)

9- Küçük yaşlardan itibaren yaşına uygun sorumluluklar verin. Ev işlerinden, uygunsa dışarı işlerinde görevler verin. “Sen ders çalış başka bir şey istemeyiz.” mantığı baştan aşağı yanlış bir düşüncedir. Hayat ders çalışmaktan ibaret değildir. Yapması gereken sorumlulukları vardır ve yapmalıdır. Sorumluluk bilincinin gelişmesi, zorluklarla başa çıkma, işleri planlama yeteneklerinin gelişmesi gerekir.  Her zaman onun yanında olamazsınız. Onun önündeki bütün engelleri siz kaldırırsanız pratik yaşamda hayat zorlukları ile baş edemeyen, bu becerileri gelişmemiş evlatlarınız olur. Eminim ki bu da sizi çok üzecektir.

        Kendinize şunu sorun: “ Benim annem/babam bana nasıl davransaydı daha iyi olurdu?”

Bu soruya vereceğiniz cevaplar size yolu gösterecektir.